Achtergrond over het verhaal

Ik ben Ariane Lelieveld en woon sinds 1999 samen met mijn gezin in het appartement waarmee ik in 2024 twee prijzen hebben gewonnen. De publieksprijs van het Duurzaamste huis in Zuid-Holland en de landelijke juryprijs van Duurzaamste huis in de categorie woningen vóór 1945, kleiner dan 150m2. Met mijn pioniersgeest en veel kennis van bouwkunde, techniek en ontwerpen heb ik een aantal voordelen. Toch voor een professioneel is het eveneens een stressvolle tijd, want keuzes te over. Het voordeel van al die pioniers die naast mij aan de slag zijn gegaan, is dat er steeds meer voorbeelden komen met ervaringen waarvan we kunnen leren. Al deze verbouwde woningen worden ondermeer op de website van de Duurzame Huizenroute verzameld. Door bij andere huiseigenaren op bezoek te gaan en te luisteren hoe zij keuzes hebben afgewogen en welke drempels zij vooraf of onderweg hebben moeten overwinnen krijg je al veel inspiratie en kennis. 

 

Zo laat ook mijn verhaal van de meterkast zien. Op deze website vertel ik hoe ik mijn appartement uit 1935 naar 2035 ombouwde. Het laat daarnaast ook zien dat het kan binnen een VvE die er nog niet klaar voor is. Het is mijn verhaal hoe ik van het snappen van wat er aan de hand is, ergens in 2008, tot het onderzoeken van mijn woning en hoe ik dit heb aangepakt. En hoe ik langzaam heb toegewerkt dat ik ook voldoende vertrouwen heb, echt kan, mijn woning snap, met mijn kinderen, financieel en met een goed team in 2021 eindelijk de stap durfde te maken om het ook daad werkelijk te doen. 

 

Het verhaal is naast een technisch verhaal, een verhaal over een gezin, met mij aan het hoofd, die graag een gezonde financiële situatie wil en een fijne moderne woning. Het is vooral ook een avontuur wat ik samen met mijn kinderen heb ondernomen en alle mensen die mij hierbij hebben gesteund en bijgestaan. Het is een reis die ik in 1999 startte toen ik verliefd werd op dit appartement. En wat gebeurd er als je verliefd wordt dan zie je ook zaken over het hoofd die je later pas ondervind. 

 

Na het betrekken van de woning kreeg al ik vrij snel twee kinderen om voor te zorgen. Hierdoor kwam mijn wens om de woning toen al te gaan verbouwen op een tweede plan te staan. Ik heb destijds wel enkele pogingen gedaan, zoals de modernisering van de  keuken met een tweedehands keuken uit de woning van mijn peettante. Alleen dat al was vrij ingrijpend in een stadsappartement terwijl de dagelijkse beslommeringen gewoon doorgaan. Verder was de badkamer een jaren zeventig modelletje met twee gaten door het dak als ventilatie. Ondanks gedateerd model, was het bruine jaren zeventig bad en idem wastafel voor mijn kleine kinderen best ideaal om in te spelen. 

 

Technisch voldeed toen de c.v. installatie al niet meer, want het warme water kwam van een zeer verouderde combi open-gestookte c.v. ketel uit 1988. Ondanks het bouwjaar heeft de ketel tot 2021, het jaar van de verbouwing het uitgehouden.

 

Met de eerdere pogingen om de woning te moderniseren was ik inmiddels wijzer geworden dat tijdens het verbouwen je beter elders kunt verblijven. Het geeft meer rust in alle verbouw- en keuzestress. Zodoende dat we onze spullen voordat we deze naar de opslag verhuisde flink ontspulde. Zelf gingen we tijdelijk in een camper wonen. 

 

Naast de oude c.v. ketel waren er ook nog de transport leidingen voor het warm water die de situatie bijzonder maakte. Deze transportleidingen liepen deels door het appartement van de buurman, door zijn slaapkamer en gang. Ik ontdekte dat ik dus tijdens koud weer ook een deel voor hem stookte. En dan was er ook nog de sterk verouderde meterkast met slechts twee groepen op een 1x35A aansluiting, dramatisch onder een trap gesitueerd. De aanleiding was dus wel technisch met een c.v. ketel uit 1988, een verouderde elektra installatie en een ventilatie die alleen ongecontroleerde lucht door de woning liet waaien en zo voor veel discomfort zorg droeg. Uiteindelijk gaat de verbouwen over mensen, dingen van alle dag, het wonen en leven. De toekomst, comfort en betaalbaar. 

 

Gedurende de jaren van uitstel zag ik alleen maar meer kansen om mijn sterk verouderde woning met achterstallig onderhoud in een keer goed aan te pakken. Zo wenste ik aandacht voor een gezond binnenklimaat, minder overlast van burengeluiden en ruimtelijke verbeteringen. 

 

De kans voor een gezonde woning met een gezonde financiële situatie!